W ingerencji i poprawianiu wyglądu włosów obwiązywały i obowiązują przeważnie dwie strategie – albo według mody kobiety zwiększały optycznie gęstość włosów, albo je zmieszały.

Zwiększenie włosów

Łatwą metodą do zwiększenia włosów jest założenie peruki, która została pierwszy raz zastosowana ponad 5 tys. lat temu w starożytnym Egipcie, w którym kobiety w najwyższych kręgach goliły swoje głowy i zakładały sztuczne włosy.

W Grecji natomiast peruki dla zamożnych kobiet musiały być zrobione z włosów podbitych ludów, którym skalpowano w brutalny sposób głowy. Dopiero w średniowieczu Kościół zabronił noszenia peruk, więc dziewczęta, aby wydłużyć włosy

przywiązywały do ich końców łańcuszki, zawieszki i dzwoneczki z brązu.

Peruki pojawiły się z powrotem w epoce elżbietańskiej. Były koniecznie, ponieważ maskowały zniszczoną skórę głowy kobiet, które używały prymitywnych kosmetyków do włosów. Były bardzo drogie, dlatego świadczyły o statusie materialnym. Im bogatszy mąż, tym jego żona zakładała wyższą i droższą perukę. Niektóre miały prawie metr wysokości i były ozdabiane bardzo drogimi kamieniami. Nawet powozy i domy przystosowywano do tych modnych fryzur – obniżano siedzenia w powozach, powiększano drzwi, używano specjalnych podpórek na łóżku pod głowę, aby kobieta mogła odpocząć bez konieczności zdejmowania peruki. Trzeba jednak wspomnieć, że nie były one niczym czyszczone, ponieważ nie można ich moczyć, dlatego każdy arystokrata miał specjalny młoteczek, którym walczył z wszawicą perukową.

Dzisiaj, aby optycznie powiększyć objętość włosów kobiety tapirują swoje fryzury. Lecz nie jest to już tapir, jaki można było często zauważyć w latach 80 tych w amerykańskich miasteczkach, w których kobiety po umyciu spuszczały głowę w dół, mierzwiły i obficie lakierowały włosy. Taka fryzura cieszyła się uznaniem dlatego, że przy tak bujnej czuprynie twarz kobiety wydała się dużo mniejsza, drobniejsza, bardziej atrakcyjna. Ale kobiety odeszły od takich włosów, bo jednocześnie sprawiały wrażenie, że są bardzo pewne siebie i aseksualne, ponieważ ich włosów mężczyzna nie jest w stanie pogłaskać, bo się pokaleczy.

Obecnie najczęstszą metodą jest używanie tresek, które zwiększają gęstość i wydłużają włosy. Jest to częściowy rodzaj zastępczej peruki. Pojedyncze pasma włosów przypina się za pomocą spinki, której druga osoba nie jest w stanie zauważyć, a treska taka doskonale wkomponowuje się w naturalne włosy. Dobrze przypięta świetnie trzyma się na głowie, kobieta może biegać, skakać bez obaw i kochać się z chłopakiem bez najmniejszych obaw o to, że wypadnie jej pukiel z głowy. Jest to najbardziej naturalnie wyglądające powiększenie objętości włosów, stosowane przez wiele dziewczyn, o czym mężczyźni nawet nie zdają sobie sprawy

Zmniejszanie ilości włosów

Ale istnieje także wiele kobiet, które zmieszają ilość swoich włosów, mocno je skracają a nawet wycinają.

W pewnych kulturach ogolenie kobiecej głowy było karą za drobne przewinienia. W innych tylko niewolnicom zgalano włosy, a jeszcze w innych był to znak podporządkowania się bogom. Także niektóre kraje wymagały tego od dopiero co owdowiałych dziewczyn, żeby inni mężczyźni nie zwracali na nie uwagi, a jeżeli nie zgoliły głowy zostawały świątynnymi prostytutkami. Z jakikolwiek powodów by tego nie robiły zawsze są uważane za aseksualne.

Dziś taka fryzura ma dać do zrozumienia, że kobieta nie dba o konwenanse społeczne i jest aktywna. Można o takiej kobiecie powiedzieć, że jest chłopczycą, która lekceważy wyrafinowane popisy innych kobiet. Czasami wystarczy, że takie kobiety upinają ciasno włosy w kok ograniczając w znaczący sposób ich swobodę. Przykładem takich kobiet są feministki, które domagały się większego szacunku ze strony mężczyzn.

Małgorzata Niczyporuk – na podstawie książki Desmonda Morrisa – „Naga kobieta”